Architektura tego miejsca przede wszystkim ma służyć mieszkańcom Józefowa.

Józefów jest miastem otwartym na rozwój architektury co jest widoczne w niedawno powstałych budynkach, jednak posiada niesamowitą historię, którą wyróżnia się na tle całej Polski. Daję to szanse na odniesienie się do istniejącej estetyki miasta, ale również na wprowadzenie nowych wartości przestrzennych. Myślą przewodnią było więc szczególne uszanowanie historycznych wartości, jaką prezentuje drewniana architektura linii Otwockiej – Świdermajer. Poprzez analizę istniejących budynków oraz przyległego krajobrazu udało nam się wychwycić najważniejsze detale i założenia tj. pionowe podziały, modułowość, drewniane ‘koronki’ i wpasować je w nowoczesną bryłę, pokazując tym samym jakość Świdermajera, jednak wyrażoną językiem architektury naszych czasów.

 

ZAGOSPODAROWANIE TERENU

 

Przed budynkiem zaprojektowano reprezentacyjny plac wejściowy z miejscami do siedzenia, który może pełnić funkcję również kina plenerowego. Miejsca postojowe zlokalizowane są wzdłuż drogi. Od frontu obiektu umieszczony został plac zabaw (po stronie przedszkola) oraz urządzenia (po stronie biblioteki) do kalisteniki. Sposób kształtowania bryły oraz krzywizny dachu są zależne od kształtowania zagospodarowaniu terenu tworząc tym samym jedność.

Ukośne uformowanie wejściowej elewacji pozwoliło otworzyć projektowany zespół w kierunku ulicy Asnyka, a jednocześnie zachować istniejące drzewa, które stanowią istotny element kompozycji urbanistycznej. Powstały w ten sposób duży plac wejściowy staje się odpowiednim przedpolem dla kompleksu. Zadaszone podcienie wejściowe ma stanowić płynne przejście od przestrzeni zewnętrznej ku wewnętrznej, a latem dać dodatkową przestrzeń spotkań. Ponad to tworzy pewien rodzaj bramy wejściowej zapraszającej zarówno do biblioteki, do przedszkola i do zlokalizowanego za budynkiem pięknego parku.

Po przejściu przez ‘bramę’ napotykamy nieco odmienny charakter przestrzeni. Wyizolowany od samochodów, pełen atrakcji dla dzieci. W pobliżu biblioteki natomiast zlokalizowano miejsce odpoczynku i wyciszenia zarówno dla użytkowników biblioteki jak i mieszkańców Józefowa. Idąc w głąb działki odkrywamy kolejne strefy: ścieżkę dydaktyczną, plac zabaw dla przedszkolaków, miejsce na ognisko, strefę jogi oraz scenę. Przewidziano też użytkowy taras na dachu, parking dla rowerów oraz miejsce ładowania samochodów elektrycznych.

Zaprojektowany „frontowy plac miejski”, tworzy przedpole dla dwukondygnacyjnej kubatury. Szczególny nacisk został położony na rozwiązanie tej partii obiektu, z reprezentacyjnym, choć nieoczywistym wejściem.

 

ROZWIĄZANIA FUNKCJONALNE

Wejścia do budynku znajdują się w „bramie – podcieniu” od strony ulicy Asnyka, które łączy cały program funkcjonalno-przestrzenny (przedszkole, bibliotekę, strefę wielofunkcyjną, gastronomię, funkcje rekreacyjne i pomocnicze). Powstała „brama” jednocześnie zaprasza spacerowiczów do parku na tyłach działki. Natomiast powstałe na froncie patio w założeniu ma stanowić centrum życia, organizując komunikację wewnętrzną pomiędzy głównymi funkcjami i holami oraz pomiędzy strefami na zewnątrz. Projektowana bryła jest podzielona na budynek BIBLIOTEKI i PRZEDSZKOLE.

Zadaszona strefa wejściowa prowadzi do głównych holi obu budynków, w których utrzymano jednoprzestrzenny charakter. Poprzez wycięcia w stropie łączące piętro z parterem, stworzono dobrze doświetloną, wygodną strefę komunikacji. Obie funkcje scalone są niewielkim łącznikiem. W ten sposób każda z funkcji może działać niezależnie, również po godzinach funkcjonowania placówki. Części parterowe obu budynków mają charakter otwarty, co sprawia, że stanowią uzupełnienie przestrzeni znajdującej się na zewnątrz.

CZĘŚĆ PRZEDSZKOLNA – zlokalizowana po prawej stronie.

Do części przedszkolnej prowadzi otwarty, wysoki hol z szatniami i wglądem w życie przedszkola. Hol pełni rolę wewnętrznej agory (przestrzeń np.: dla wystawy prac dziecięcych, wystaw edukacyjnych). Z holu udajemy się do przestrzeni wielofunkcyjnej pełniącej na co dzień rolę jadalni, do skrzydła z salami dziecięcymi lub schodami na piętro do części administracyjnej i do części sportowej.

Bardzo ważnym zabiegiem jest wydzielenie strefy edukacyjnej przedszkola od sportowo-administracyjnej, projektując ją jako osobne, jednokondygnacyjne skrzydło. Część główna budynku (administracja i sport) może funkcjonować niezależnie od przedszkola i być dostępna po godzinach dla wszystkich zainteresowanych. 

Każdy oddział sali dziecięcej, poza niezależnym zapleczem i toaletami, ma własny ogród dostępny bezpośrednio z sali. Przestrzenie wspólne, dostępne dla dzieci, to nie tylko hol, ale także przestrzeń przed wejściami do sal, a także zlokalizowana centralnie sala wielofunkcyjna. Na wyższej kondygnacji zaprojektowano przestrzenie administracyjne i funkcje pomocnicze.

Administracja ma wyjście na taras, a nauczyciele pogląd na całe założenie. Na tym poziomie istnieje także dostęp do Sali sportowej, która dzięki przewidzianej kontroli dostępu może funkcjonować poza godzinami pracy przedszkola. Idąc z duchem czasu, sala powstała z zamysłem na zajęcia sportowe i relaksacyjne jak joga, taniec, balet, gimnastyka korekcyjna czy warsztaty dla dzieci i młodzieży. Dzięki temu placówka ma możliwość zapewnienia podopiecznym i mieszkańcom dodatkowej przestrzeni komercyjnej i usługowej, a każdy rodzić doceni możliwość skorzystania z zajęć dodatkowych na terenie przedszkola.

 

CZĘŚĆ BIBLIOTEKI – zlokalizowana po lewej stronie.

W części wejściowej do biblioteki znajduję się Strefa wielofunkcyjna, która zaprojektowana została jako otwarta przestrzeń. Umożliwia podział na wiele sposobów, poprzez montaż ścian przesuwnych modułowych, dzięki czemu jest bardziej uniwersalna.

Wnętrze biblioteki jest w ciągłym dialogu z otoczeniem dzięki dużym przeszkleniom, co daje wrażenie integracji z lasem. Na antresolę czytelni prowadzą schody pełniące także funkcję siedzisk. Nad głowami użytkowników widoczne drewniane belki dodają charakteru przestrzeni i tym samym wciągając ‘drewniane koronki’ (współczesne spojrzenie na Świdermajera) również do wnętrza budynku. 

Dla dopełnienia kompozycji bocznej elewacji zastosowano drewniane ażury („koronki”) nawiązujące do stylu Świdermajer, które stanowią pewien rodzaj kurtyny przesłaniającej dwukondygnacyjne wnętrze biblioteki.

Kurtyna ta nie tylko markuje lokalny charakter elewacji, ale pełni również funkcję filtra słonecznego dla całkowicie przeszklonych fasad o ekspozycji południowo-wschodniej. Odgradza też od ulicy i wjazdu do garażu podziemnego.  W miejscach, w których nie było potrzeby stosowania koronkowych ażurów – przede wszystkim od strony parku zaprojektowane zostały pełne przeszklenia. Dzięki temu uzyskano doskonały efekt przenikania wnętrza i zewnętrza obiektu, a duże płaszczyzny okien znakomicie doświetlają wnętrze czytelni.

 

 (Opis projektanta)