W projekcie ważnym stało się znalezienie gabarytu podstawowego, jednostki powtarzalnej, dzięki której możliwe będzie dalsze tworzenie bryły. Tą jednostką jest w tym wypadku pojedyncza sala dydaktyczna (sala z łazienką i zapleczem w formie szafschowków). Elementy podstawowe niczym klocki rozrzucone zostały po terenie działki, pojedyncze klocki wciśnięto między drzewa, zachowując jednocześnie rygor funkcjonalny budynku w parterze i na piętrze, gdzie na obu tych kondygnacjach znaleźć się mają całkowicie odmienne funkcje.

Pojedyncze klocki-moduły pozwoliły w pewnym stopniu ograniczyć ingerencję w drzewa lecz niestety wycinka jest konieczna. Obiekt zlokalizowany został w takim miejscu działki gdzie teoretycznie zadrzewienie jest najmniejsze, co pozwoli uzyskać światło dla nasłonecznienia pomieszczeń w budynku. Lokalizacja wynikła, także ze strefowania przestrzeni parku: przedszkole i jego ogród-park znalazły sie od strony południowo - zachodniej, a wejście do biblioteki i strefa ogólnodostępna przed wejściem, czyli plac i park znalazły się po stronie północno - wschodniej. To bardzo czytelny podział umożliwiający odpowiednie połączenie budynku komunikacją pieszą i kołową z miastem. Dostęp od strony południowej pieszo-jezdnym ciągiem łączącym się z ul. Asnyka tworzy oś założenia i granicę stref. Jednocześnie to rozwiązanie zapewnia główny dostęp do przedszkola i biblioteki. Strefa wejścia - plac wyznaczona została pomiędzy drzewami, to symboliczne zagospodarowanie wynikające z potrzeb technicznych, dojazdu dla dostaw. Budynek mógłby być ukryty w parku i prowadziłyby do niego tylko wydeptane leśne ścieżki.

Choć dostęp do obiektu jest inny, to jednak forma pozwoliła ukryć go wśród drzew. Rozwiązanie jest celowe, obiektowi nadano parkowy charakter, spiętrzone, poprzesuwane bryły wpisują sie w leśny klimat działki. To nie budynek jest tu najważniejszy, to park jedynie pozwala, aby obiekt znalazł się w jego obrębie. Budynek schodzi na drugi plan. Zastosowane drewno i szkło, pozwalają jeszcze bardziej go w tej przestrzeni ukryć. Naturalny kolor drewna jest ciepły, przyjazny dla oka i otoczenia - ekologiczny. Szkło zaciera granice. Park odbija się w jego taflach, dematerializuje obiekt, jednocześnie wrażenie kontaktu z przyrodą - zielenią dla osób przebywających w obiekcie jest kluczowe. Zaprojektowane tarasy to nie tylko zabawa formą to przede wszystkim organizacja dodatkowych miejsc gdzie odwiedzający bibliotekę będą mogli usiąść, przeczytać książkę, czy gazetę, gdzie organizować będzie można letnie warsztaty. Poprzez te proste zabiegi, tak zwyczajne dla każdego budynku: okno, taras uzyskać można niepowtarzalną atmosferę miejsca i podkreślić piękno otaczającej przyrody. 

Budynek mimo, że ingeruje w część zieleni chce z nią współdziałać, stać się jej częścią. Architektoniczna forma schodzi tu na drugi plan, jest istotna ale nie najważniejsza. Kontekst miejsca, otaczającej, czy po prostu historycznej zabudowy miejscowości ma znaczenie, ale poszukiwanie odwzorowań jest u niepotrzebne. Pojedynczy detal zaczerpnięty ze Świdermajerowskiej architektury to tylko ukłon dla wspaniałego dziedzictwa architektury drewnianej, charakterystycznej dla tej okolicy. Detal może stać sie symbolem, logiem obiektu, znakiem rozpoznawczym, lecz i tak sam budynek będzie postrzegany jako drewniane klocki wśród drzew.

Funkcja obiektu to wyzwanie kolejne, choć sama wizja połączenia przedszkola z biblioteką w jednej bryle jest niezwykle inspirujące. Poza kontekstem kulturowym, pozwalającym dziadkom w trakcie zajęć warsztatowy, czy lektury książki w miłym towarzystwie i przestrzeni, czekać na czas gdy będą mogli odebrać swoje wnuki z przedszkola, jest to najzwyczajniej doskonałe połączenie ważnych dla mieszkańców jednostek infrastruktury miejskiej.

W obiekcie strefa przedszkola to parter, biblioteki to piętro. Dostępy do obu stref są odrębne lecz łączy je strefa zewnętrznego placu. Każde z wejść uzyskało inną formą. Skromne, prowadzące przez podcień ukryty przy ograniczonym bryłą budynku małym placyku - to wejście do przedszkola. Prowadzące przez dwukondygnacyjną szklaną fasadę widoczną z głębi parku, doskonale eksponującą wnętrze - to wejście do biblioteki. Takie rozwiązanie stref wejściowych wynika z rangi przestrzeni, do których prowadzą wejścia, przy przedszkolu chodzi o podkreślenie ochrony dziecka, pewnego zamknięcia , ograniczenia dostępu osoba niepowołanym, przy bibliotece istotne jest pierwsze wrażenie, wciągniecie spacerujących po parku do budynku, to zaproszenie, złapanie pierwszego kontaktu, obietnica tego co znajdzie się dalej.

Przedszkole
Funkcja przedszkola zbudowana została wokół centralnego holu wejściowego tzw. holu dla rodziców. To strefa ogólnodostępna, znajdują sie przy niej sala wielofunkcyjna i jadalnia, toaleta dla rodziców i administracja. Ten hol jest wydzielony od strefy holu przy salach dydaktycznych, ograniczenie dostępu to bezpieczeństwo dla dzieci i zapewnienie pewności opieki nad najmłodszymi dla rodziców. W obrębie holu dla dzieci znajdują się jednostki szatniowe z szafkami. Sale dla 5 grup rozmieszczone zostały wokół centralnej części holu dla dzieci gdzie znalazło się, także miejsce na wewnętrzny mini plac zabaw.

Moduł każdej z sal podzielony został na strefę dydaktyczną, łazienkę i szafy - schowki magazynowe (zdecydowano o lokalizacji schowków w formie szaf dających wygodniejszy dostęp do choćby zesztaplowanych łóżeczek a nie pomieszczeń magazynowych). W łazienkach znalazły sie 3 umywalki, 3 wc w tym jeden dla dzieci na wózkach oraz natrysk. 

Każda z sal ma niezależne wyjście na teren ogrodu. Od strony północnej istnieje dodatkowe wyjście na teren ogrodu ze znajdującym się przy nim magazynem sprzętu zewnętrznego. 

Biblioteka
Wejście do biblioteki przez hol z dostępem do mini kawiarni prowadzi przeszkloną windą i klatką schodową na piętro. Strefa wejściowa do biblioteki zaaranżowana została na hol wypoczynkowy z kanapami i widokiem na park. Przy holu znalazła się szatnia z szafkami. Punkt informacyjny, toalety i magazyny znajdują się przy holu wypoczynkowym, dalej zlokalizowana została otwarta, dzielona ruchomymi ściankami przestrzeń wielofunkcyjna. W jej obrębie zaproponowano strefy tematyczne: malarstwa i rzeźby, czytelni czasopism i gier planszowych, sali widowiskowej, kącika telewizyjnego, strefy kominka. Ta przestrzeń nie jest jednak jednoznacznie określona, zakłada się jej dowolną aranżację i wykorzystanie zależnie od potrzeb. Dwa tarasy umożliwiają w okresie letnim powiększenie powierzchni strefy wielofunkcyjnej.

Część biblioteczna ulokowana została od południowo zachodniej strony piętra. Modułowa konstrukcja budynku pozwoliła na czytelny podział przestrzeni. Wydzielono czytelnię z boksami pracy indywidualnej, miejscami dla niewidomych, z czytelni prowadzi wejście na jeden z tarasów. Strefa youmedia to sala multimedialna wyposażona w szereg innowacyjnych rozwiązań, dających duży wachlarz działań w tej przestrzeni. Wypożyczalnia dla dzieci podzielona została na trzy przestrzenie zależne do wieku. Przy grupie najmłodszych dzieci zlokalizowany został węzeł sanitarny i aneks kuchenny. W węźle sanitarnym przewidziano umywalki i kabiny dla dorosłych i osobno dla dzieci. Wszystkie elementy biblioteki łączy centralny hol z ladą recepcyjną -wypożyczalni.

Przestrzeń piętra to przestrzeń maksymalnie otwarta i dostępna. Jedyną kontrolę stanowią bramki przy wejściu do biblioteki. Nierównomierny obrys piętra pozwala na szereg wnętrzarskich zabiegów tworzących ciekawą aranżację tej kondygnacji. Zastosowano, drewniane nadbudowy - podesty, pochylnie i schody, lekkie wolnostojące ścianki i ruchome elementy. Teren wokół budynku pozostawiony został w swojej naturalnej ogrodowej-parkowej formie. Place zabaw z syntetyczna nawierzchnia poprzez swoje swobodne rozmieszczenia dobrze wkomponują się w przestrzeń ogrodu. Dla celów dydaktycznych wyznaczono strefy grządek dla każdej z grup dzieci. Zielone dachy i ogrody deszczowe pozwolą wykorzystać wodę opadową do celów gospodarczych w ogrodzie.